"Elke dag leer ik weer iets nieuws!"
Waarom ze ooit voor de zorg koos? “Ik ben gewoon heel sociaal. Ik hou van mensen om me heen en wil graag iets voor een ander betekenen. In de ouderenzorg kan dat elke dag. Je doet ertoe. Niet alleen voor de bewoner, maar ook voor de familie. Dat vind ik misschien nog wel het mooiste.”
Ze werkt op een afdeling met ouderen met dementie. Een werkplek vol structuur én verrassingen. “We hebben vaste ritmes, maar geen dag is hetzelfde. Je begint met overdracht, leest de rapportage, en dan ga je aan de slag. Medicatie, zorgmomenten, eten klaarzetten… en ondertussen van alles wat onverwacht gebeurt. Dat houdt het werk levendig.”
Het contact met bewoners blijft bijzonder. “Ook al hebben ze dementie, ze herkennen je wél. Laatst was ik op vakantie geweest, en toen ik terugkwam zei een mevrouw: ‘Je was er helemaal niet meer!’ Dan smelt je toch?” Femke lacht. “Die band, dat vind ik zo waardevol.”
"Samenwerken met oudere collega's is heel leuk! Je vergeet het leeftijdsverschil."
Ze voelt zich steeds zekerder in haar rol. “Ik mag al medicatie delen, injecteren, heb de griepprik gezet… en ik loop mee in het buddy-traject van EVV, dus ik regel nu ook dingen met familie. Bij een val bijvoorbeeld, dan neem ik contact op met de eerste contactpersoon. Dat zijn verantwoordelijkheden waar ik in ben gegroeid. Stapje voor stapje.”
Soms zijn het de moeilijke momenten die het meeste indruk maken. Zoals wanneer een bewoner komt te overlijden. “Ik vind het belangrijk om dan ook echt voor de familie te zijn. Vragen wat zij fijn vinden, uitleg geven, gewoon beschikbaar zijn. Voor hen is het vaak onbekend. Dan helpt het als iemand rustig uitlegt wat er gebeurt.” Ze denkt even na. “Doordat ik zelf op jonge leeftijd mijn moeder en oma heb verloren, weet ik hoe belangrijk goede begeleiding is. Dat ik daar nu zelf aan kan bijdragen, voelt betekenisvol.”
Naast het werk leert Femke ook veel van haar collega’s. “Ze hebben zoveel ervaring. Maar ik breng ook weer nieuwe dingen mee. Bijvoorbeeld met computers of systemen. Dat maakt het samenwerken leuk. Soms vergeet je gewoon dat er leeftijdsverschil is.”
In september start ze met haar mbo-verpleegkundeopleiding. “Ik heb er zin in! Ik zit er lekker in, mijn vriend studeert ook nog, dus we zijn allebei bezig met onze toekomst. En wie weet, misschien ga ik daarna ook nog hbo doen.”
Of ze in de ouderenzorg blijft? “Ik denk het wel. Misschien ontdek ik tijdens de opleiding nog iets nieuws, zoals revalidatiezorg, dat weet je nooit. Maar voor nu zit ik hier helemaal op m’n plek.”
Voor jongeren die twijfelen over de zorg heeft ze een duidelijke boodschap: “Je weet pas echt hoe leuk het is als je het probeert. Ja, het is spannend in het begin – dat vond ik ook. Maar je leert snel, je hebt fijne collega’s en je komt elke dag voldaan thuis. Echt waar: gewoon doen!”
